اشتغال زنان

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از اعتقادات من این است که شغل اولیه زنان خانه داری و تربیت فرزندان می باشد.زنان باید تمام همت و تلاش خود را در تربیت فرزندان به کار گیرند.متاسفانه امروزه در جامعه شاهد هستیم که زنان حتی در محیط هایی که هیچ سازگاری با روحیه ی آنان ندارد مشغول به کار هستند.پیامبر بزرگوار اسلام در حدیثی می فرمایند:

هر یک از شما که [به گونه‌ای] سرپرست است،درباره زیردستش بازخواست می‌شود ... مرد، سرپرستِ خانواده خویش است و درباره آنها از او بازخواست می‌شود. زن نیز سرپرست خانه شوهر خود و فرزندان اوست و درباره آنها از او سؤال خواهد شد.(صحیح بخاری، ج 2، ص 901، ح 2416؛ صحیح مسلم، ج 3، ص1459،ح 20).

تربیت فرزندان وظیفه ای است که فقط مادران وزنان قادر به انجام آن هستند.فرض کنید پس از ازدواج   فرزندی به دنیا می آید و مادر بیرون از خانه مشغول به کار می باشد در چنین حالتی والدین باید فرزند خود را به مهد کودک و یا سرپرست بسپارند.سوال اساسی اینجاست که آیا محبت دیگران مانند محبت والدین و مخصوصا محبت مادر به فرزند است؟

آیا نوع تربیت فرزند همان تربیت مد نظر والدین است؟آیا شخصیت فرزند برگرفته از شخصیت والدین است؟

مقام معظم رهبری می فرمایند:

شما اگر بچه‌ى خودتان را در خانه تربیت نکردید، یا اگر بچه نیاوردید، یا اگر تارهاى فوق‌العاده ظریف عواطف او را - که از نخهاى ابریشم ظریف‌تر است - با سرانگشتان خودتان باز نکردید تا دچار عقده‌ى [عاطفی] نشود، هیچ کس دیگر نمیتواند این کار را بکند؛ نه پدرش، و نه به طریق اولى‌ دیگران؛ فقط کار مادر است. این کارها، کار مادر است؛ اما آن شغلى که شما بیرون دارید، اگر شما نکردید، ده نفر دیگر آنجا ایستاده‌اند و آن کار را انجام خواهند داد. بنابراین اولویت با این کارى است که بدیل ندارد؛ تعیّن با این است.(بیانات در سومین نشست اندیشه‌هاى راهبردى‌1390/10/14)

بنابراین وظیفه اصلی زنان و مادران تربیت فرزندان و خانه داری است.

نکته ی دیگر این است که عده ای از زنان فکر می کنند خانه داری باعث تحقیر آنان می شود.در حالی که خانه داری بزرگترین شغل برای زنان است.مقام معظم رهبری در این خصوص می فرمایند:

یکى از مهمترین وظائف زن، خانه‌دارى است. همه میدانند؛ بنده عقیده ندارم به این که زنها نباید در مشاغل اجتماعى و سیاسى کار کنند؛ نه، اشکالى ندارد؛ اما اگر چنانچه این به معناى این باشد که ما به خانه‌دارى به چشم حقارت نگاه کنیم، این میشود گناه. خانه‌دارى یک شغل است؛ شغل بزرگ، شغل مهم، شغل حساس، شغل آینده‌ساز. فرزندآورى یک مجاهدت بزرگ است.(بیانات در دیدار جمعى از مداحان 1392/2/11)

وحید فرهمند